Oud-directeur Wim Tijhaar: “Lesgeven is het leukste wat er is.”

Markus Verbeek Praehep bestaat dit jaar 125 jaar. Bijzonder detail: in de eerste 100 jaar hebben wij maar 3 directeuren gehad. Een van hen is Wim Tijhaar (80). Hij was directeur van Markus Verbeek Praehep (toen nog Markus Verbeek) van 1970 tot 1999. In die periode bleef hij ook gewoon lesgeven op de zaterdagochtenden. Want lesgeven is volgens Tijhaar het leukste wat er is. Ter ere van ons 125-jarig jubileum haalt hij herinneringen op aan zijn tijd als docent en directeur.
 

Derde kindje

“Mijn werkzame leven heeft zich voor een groot deel afgespeeld bij Markus Verbeek. In oktober 1963 begon ik daar op 22-jarige leeftijd als docent. In 1970, toen ik 29 jaar was, ben ik directeur geworden en dat ben ik gebleven tot 1 januari 1999. In die tijd heb ik het instituut zien groeien en bloeien als nooit tevoren. Hierdoor voelde het echt als mijn derde kindje, naast mijn eigen kinderen Frank en Jeanine.
 

Ontsnappen aan hectiek

Voor het lesgeven had ik toen ik eenmaal directeur was natuurlijk wel minder tijd. Maar op de zaterdagochtenden ben ik altijd les blijven geven. Dat was voor mij echt een ontsnappingsroute uit de drukte en hectiek van alledag. Ik merkte ook dat andere docenten dat heel erg waardeerden. Dan wisten ze dat ik zelf met mijn voeten in de modder heb gestaan en weet hoe het is om les te geven. Dat vond ik belangrijk, maar daarnaast was het ook gewoon hartstikke leuk. Onze studenten zijn allemaal mensen die studeren naast hun baan omdat ze zich verder willen ontwikkelen. Hierdoor zijn ze per definitie gemotiveerd en geïnteresseerd. En als je van je vak houdt en dat uitstraalt, dan ontstaat er interactie waardoor de mensen het ontzettend leuk vinden en ook na de les blijven praten. Hierdoor heb ik er hele leuke contacten met mijn studenten aan overgehouden.

Lesgeven toen en nu

Het lesgeven zoals dat toen ging verschilt natuurlijk enorm van het lesgeven van nu. Toen ik begon in 1963 was Markus Verbeek nog een klein instituut met één vestiging (Linneausstraat 41, Amsterdam). Ook het onderwijs was kleinschalig. Er waren vier fulltimedocenten en veertien parttimedocenten. Meestal had ik twee sessies op een avond. Van half 7 tot half 9 en van half 9 tot half 11. Daarbij was er altijd heel direct contact tussen docent en studenten. Online onderwijs was er natuurlijk nog niet. Ik had in mijn tijd graag gebruik willen maken van de digitale mogelijkheden van nu, maar dan wel in combinatie met de fysieke lessen. Want dat directe contact zou ik niet willen missen.

Jubileum

Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om iedereen die betrokken is bij Markus Verbeek Praehep van harte feliciteren met het behalen van het 125-jarig jubileum. Ik ben er trots op deel uitgemaakt te hebben van Markus Verbeek en ik hoop dat iedereen die nu betrokken is bij Markus Verbeek Praehep er met net zoveel plezier werkt als dat ik gedaan heb.”