NIEUW: Achter de cijfers: de column van Ronald Harreveld

Ronald Harreveld deelt zijn persoonlijke ervaringen als boekhouder met een flinke dosis humor en een scherpe blik op de financiële wereld. Van verrassende ontmoetingen tot hilarische misverstanden over belastingen: deze columns bieden een uniek kijkje achter de schermen. Onmisbaar leesvoer voor iedere professional.  

Het begin 

1 augustus 1987.  

Ieder jaar denk ik er weer aan terug. 19 was ik. Vreselijk verlegen, timide, weinig gewend en nauwelijks Oudewater uit geweest. Ik was al ruim een jaar van school. Toen ik 18 was had ik mijn MEAO diploma op zak. Commerciële richting. Een vervelend herexamen zorgde ervoor dat ik niet werd aangenomen op de HEAO. 

In die tijd was er een grote recessie. De werkloosheid, zeker onder jongeren, was hoger dan ooit. En de banen lagen niet voor het oprapen. Honderden brieven heb ik gestuurd, bijna net zo vaak werd ik uitgenodigd, maar de gesprekken liepen niet echt vloeiend. Gedurende die tijd kwam ik er overigens ook wel achter dat de commerciële richting niet echt aan mij besteed was. 

Ik heb in die tijd wel altijd als uitzendkracht gewerkt. Van alles gedaan. Achter de lopende band in het magazijn van de Bijenkorf, telextypist, en werkbriefjes typen in een fabriek. Allemaal leuk, ik verdiende iets en deed ervaring op, maar eigenlijk niet wat ik zocht.  

Dit totdat ik een advertentie opgestuurd kreeg van mijn oom en tante. Boekhoudkundig medewerker gezocht bij een boekhoudkollektief. In Utrecht (voor mij een wel erg grote stad). Mijn oom, zelf eigenaar van een accountantskantoor, dacht dat dit wel bij me paste. Ik heb eigenlijk nooit boekhouder willen worden. Met een 4 in de eerste klas van de MEAO heb ik het gelijk laten vallen, maar toch maar geschreven. 

Leuk gesprek, goeie vibe en voor het eerst in anderhalf jaar volgende een 2e gesprek. Nog geen week later lag er een envelop op de mat. Geen A5–je dit keer met weer een afwijzing. Maar een dikke A4 envelop met contract en alle toebehoren. Ik was aangenomen Bij Boekhoudkollektief ASU. 

Er werkten 6 boekhouders van rond de 40 en ikzelf als 19-jarig jochie. Arbeiderszelfbestuur en mijn mening was net zo belangrijk als de anderen. Ik moest wel wennen in het begin want het voelde alsof ik er ineens 4 vaders en 2 moeders bijhad. En dat iedereen de mening van een 19 jarige belangrijk vond was voor mij ook wennen. 

Ik ben mijn oom en tante nog altijd dankbaar voor het opsturen van de advertentie. De voorwaarde was wel dat ik weer ging studeren. Het waren leuke, leerzame jaren, maar door de avondstudies ook zware jaren. PD, MBA, PDL en uiteindelijk ook nog de HBO studie SPD heb ik gedaan, naast een 40-urige werkweek. Op mijn 25ste heb ik toen ook nog mijn HBO Music Management gehaald (omdat ik zoveel creatieve ondernemers als cliënt had).  

Ik bleek boekhouden en vooral het klantencontact erg leuk te vinden en ik had toch nog iets aan mijn commerciële opleiding. Inmiddels zijn we 35 jaar verder. 3 fusies heb ik overleefd. 1 splitsing, 2 de-fusies en een overname. Wie zegt dat het leven van een boekhouder saai is? 

Het waren enerverende jaren en van elke periode heb ik veel geleerd. Vanaf mijn 30e tot mijn 48e ben ik ook nog leidinggevende geweest. Op een gegeven moment gaf ik leiding aan ongeveer 15 personen. Nog altijd dankbaar dat alle directeuren/ eigenaren me mijn eigen weg lieten gaan en dat ik alle vrijheid kreeg het bedrijf op mijn manier naar een hoger level te tillen. 

7 jaar geleden begon ik voor mezelf. Ook toen heb ik weer goede tips gehad van mijn oom (de accountant). Ik ben nog steeds verlegen, rustig en timide. Maar inmiddels ook vol zelfvertrouwen, bewust van mijn eigen kunnen, welbespraakt en vooral trots op mezelf.  

Inmiddels heb ik 2 vestigingen: 1 in Utrecht en 1 in Amsterdam. En geef ik regelmatig workshops en lezingen. Nooit gedacht dat ik voor groepen van ruim 50-100 man/ vrouw durfde te staan. 

Wie had dat 35 jaar geleden gedacht van dat “stille, verlegen, dorpse” jochie. Trots op mezelf! 

Meer lezen over de belevenissen van een boekhouder? 

Mocht je meer verhalen zoals deze willen lezen? Bekijk dan de LinkedIn pagina van Ronald Harreveld of bestel zijn boek Belevenissen van een boekhouder.