Rutte III: Een leven lang leren (en werken)

Het kabinet wil dat werkenden zich gedurende hun gehele werkzame leven blijven bijscholen. Maar behoort het levenslang leren door Rutte III te worden vormgegeven of behoort het eigenaarschap elders? Francois van Langevelde geeft zijn visie in zijn column.

Een van de wensen van het nieuwe kabinet is dat werkenden zich gedurende hun gehele werkzame leven blijven bijscholen, een nobel streven dat ongetwijfeld (ten dele) voortkomt uit de omstandigheid dat vanuit zowel het werkgevers- als werknemerskamp al jarenlang de wens komt voor meer aandacht op het gebied van duurzame inzetbaarheid. Juich echter niet te vroeg: hoe dit leven lang leren vormgegeven moet worden, heeft het kabinet nog niet geheel uit de doeken gedaan.

Maar behoort het levenslang leren door Rutte III te worden vormgegeven of behoort het eigenaarschap elders? Als je toch van mening bent dat dit binnen de verantwoordelijkheid van onze verzorgingsstaat ligt, moet dit dan worden vastgelegd in onze wet?

Stel dat we dit formeel gaan opnemen in de wet. Zal dan eenieder deze verantwoordelijkheid of plicht op zich gaan nemen? Het antwoord zal hoogstwaarschijnlijk néé zijn. De oplossing ligt niet in het verantwoordelijk stellen van het individu of de werkgever. Verantwoordelijkheid is een begrip dat vaak wordt gebruik in relatie tot een functionele taak die (formeel) belegd is. In de basis impliceert dit dan een situatie van ongelijkheid.

Als de werkende het eigenaarschap op zich neemt van het leven lang leren is de grootste stap gemaakt. Wie elkaar vervolgens faciliteert is een verwondervraag. Het faciliteren van de ontplooiing van talenten en kwaliteiten in combinatie met het doorontwikkelen van het karakter van de werkende en van de werkgever brengt beiden vruchten. Dit kan worden bereikt door samen een duurzame relatie aan te gaan. De werkende is immers human capital en geen human resource. Samen in perspectief doorontwikkelen met blijvende aandacht voor elkaars vraagstukken.

Een goede stap die onze overheid hierin heeft gemaakt is het faciliteren van het levenlanglerenkrediet[1]. Dit is een regeling waarmee iedereen tot 55 jaar zich kan blijven ontwikkelen. Dit krediet kan worden gebruikt voor een wettelijk erkende opleiding in het hoger onderwijs, een beroepsopleidende leerweg in het mbo of een Masterstudie bij een hogeschool of universiteit.

De werkende dient vanuit zijn eigenaarschap hierin de zelfregie te nemen en een eigen invulling te geven aan zijn duurzame inzetbaarheid. Immers; inzetbaarheid veronderstelt dat mensen niet alleen aanwezig zijn op het werk, maar dat ze volgens de eisen die het werk stelt, structureel werkzaamheden kunnen uitvoeren en voldoen aan gemaakte afspraken en daarmee bijdragen aan waardevermeerdering voor de organisatie én voor henzelf. Voor nu en de langere toekomst.

Vanzelfsprekend kan vanuit het eigenaarschap bepaald worden hoe hoog de lat voor jou wordt gelegd.

Pak het eigenaarschap voor het leven lang leren op en stel regelmatig de vraag. Wat ga ik doen als ik later groot ben? Denk hierbij out of the box. Bezoek eens een willekeurige MBO- of HBO-opleider of universiteit en laat je verbazen over de hoeveelheid opleidingen. Sta niet stil.

Ik wens je veel plezier bij je verdere ontplooiing.

Francois van Langevelde
HRM Consultant Brouwers Accountants en Adviseurs