Keuzestress?

Met een vermoeide blik parkeerde de bakfietsmoeder haar stalen ros bij de ingang van het attractiepark, tilde haar zoontje uit de fiets en nam plaats aan het tafeltje naast dat van ons. Na het obligate flesje appelsap besteld te hebben, stak de moeder een priemende vinger uit naar haar zoontje en sprak met luide stem: "En denk eraan, je bent drie jaar, want dan hoef ik geen kaartje voor jou te betalen. Niet-begrijpend keek het ventje zijn moeder aan en stamelde: "Maar ik heb afgelopen week toch mijn vierde verjaardag gevierd? Hoe kan ik dan drie zijn? Dat mag toch niet?"

Zou er in het kleine ventje een belastingadviseur/accountant in de dop schuilen, vroeg ik me af.

Hoe je het namelijk ook wendt of keert, ethisch handelen neemt in de advieswereld een steeds belangrijkere plaats in.

Om het ethisch bewustzijn te 'testen' stelde ik in een van mijn lessen mijn studenten de volgende vragen:

Stel een klant van u heft enkele jaren geleden aan een van zijn kinderen een schenking gedaan van 100.000 euro voor de aankoop van een woning en dat nooit opgegeven aan de belastingdienst en wil vervolgens in 2017 wederom een dergelijke schenking doen (en dus eigenlijk ten onrechte tweemaal gebruik maken van de eenmalige schenkingsvrijstelling). Zou u akkoord gaan met een dergelijke constructie?

Unaniem waren de studenten het erover eens dat ze hier niet aan mee wilden werken.

Een tweede vraag leverde echter meer verdeeldheid op:

Uw klant heeft een verlies geleden en inmiddels is dit door de fiscus verrekend met de (positieve) inkomens van de afgelopen drie jaren (voor de liefhebber: het carry backen); vervolgens wordt echter ditzelfde verlies door de fiscus, ten onrechte, wederom verrekend met de inkomens van de komende negen jaren (het carry forwarden), zonder dat dit u valt toe te rekenen. Zou u dit melden aan de Belastingdienst?

Een ruime meerderheid zou dit niet melden, want, zo was het argument, ethisch handelen hoeft toch niet zo ver te gaan dat je de fouten van de Belastingdienst uit eigener beweging hoeft te corrigeren?

Hoe zou het ventje gereageerd hebben als moeder uiteindelijk toch voor hem betaald zou hebben, maar te veel aan wisselgeld zou hebben ontvangen?

Het antwoord zal ik helaas nooit te weten komen, want na afgerekend te hebben voor het flesje appelsap, beende moeders met zoontje weg, al mompelend: "Maar toen ik via internet de kaartjes kocht, was je nog drie."

Mij verbaasd achterlatend, met de gedachte dat het wellicht moeders was, gelet op haar uitweg uit deze netelige situatie, die in het leven van alledag als belastingadviseur of accountant werkzaam was.

Ik wens u en de uwen een goed 2017 toe met op de juiste momenten de 'goede' keuzes.

Door: Huub van Wersch, fiscalist, mediator en docent bij Markus Verbeek Praehep